The Life and Times of Guillaume Dupuytren, 1777-1835

Ten tijde van Dupuytrens geboorte in 1777 werd Frankrijk nog geregeerd door een absolute monarch, Lodewijk XVI. Toen Dupuytren in 1835 stierf, had hij twee revoluties (1789 en 1830), een republiek, een 'Directoire', een consulaat, een keizerrijk onder Napoleon en nog eens twee koninklijke restauraties onder Lodewijk XVIII en Karel X meegemaakt. Dupuytren was altijd nauw betrokken bij deze historische gebeurtenissen omdat hij in direct contact stond met de leidende figuren uit de verschillende periodes, zowel privé als professioneel. Hij speelde een belangrijke rol bij de organisatie en reorganisatie van het medisch-chirurgisch onderwijs. Als 'hoofdchirurg' van het Hötel-Dieu ziekenhuis, het grootste ziekenhuis in Frankrijk, behandelde hij niet alleen een groot en zeer gevarieerd aantal chirurgische patiënten, maar ook slachtoffers van rellen, opstanden, revoluties en oorlogen, evenals slachtoffers van de cholera-epidemie van 1832.

Zijn rol in de ontwikkeling van de moderne chirurgie en chirurgische pathologie was zo overweldigend dat de periode waarin hij 'hoofdchirurg' was, in de geschiedenis van de chirurgie in Frankrijk het Dupuytren-tijdperk wordt genoemd.. De naam Dupuytren is onsterfelijk geworden in de geneeskunde, niet alleen in de contractuur van de palm, die hij uiterst gedetailleerd beschreef, maar ook in een specifieke fractuur van het kuitbeen. Zijn naam leeft ook voort in straatnamen, in het 'Musée Dupuytren', het museum voor pathologische anatomie aan de medische faculteit in Parijs, in het nieuwe universitaire centrum van Limoges, dat naar hem is genoemd en in een amfitheater in het Parijse ziekenhuis Hótel-Dieu.

De verjaardag van zijn geboorte en dood worden nog steeds herdacht in Pierre-BuÍfière, waar hij werd geboren en in Parijs, waar hij studeerde, werkte, leefde en stierf. Een standbeeld van hem is opgericht in de binnenhof van het ziekenhuis Hótel-Dieu in Parijs en er is een gedenkteken gebouwd in zijn geboorteplaats.

Het leven en de tijd van Guillaume Dupuytren beslaat een verontrustende periode in de Franse geschiedenis 1777-1835, waarin het centrum van de geneeskunde van Italië naar Frankrijk verhuisde, met Parijs als middelpunt.

De auteur, plastisch chirurg Prof. Dr. Paul Wylock, vertelt een spannend en prachtig geïllustreerd verhaal dat iedereen met een professionele of algemene interesse in geneeskunde, geschiedenis of beide zal aanspreken.

Paul Wylock ('1945, Gent, België) studeerde in 1970 af als arts aan de Universiteit van Gent. Hij diende als huisarts in het Belgische leger in Duitsland en volgde een opleiding tot algemeen chirurg in het St. Joseph ziekenhuis in Venlo, Nederland. Weer terug in Gent begon hij daarna zijn specialisatie in plastische chirurgie, in de afdeling van Prof Dr G. Matton, een leerling van Dr KL Pickrell aan de Duke University in N.c., VS. Hij studeerde in 1978 af als plastisch chirurg. ln 1979 was hij een pionier op het gebied van plastische chirurgie in het nieuwe academische ziekenhuis van de Vrije Universiteit Brussel. Hij was voorzitter van de Belgische 'Hand'-groep van 1990 tot 1991 en begon zijn voorzitterschap met een Dupuytrendag in zijn afdeling in mei 1990. Van 1996 tot 2005 was hij nationaal secretaris van de Belgische vereniging voor Plastische, Reconstructieve en Esthetische chirurgie. Hij was voorzitter van de vereniging van 2005 tot 2007. In 2005 vierde de vereniging haar 50-jarig jubileum en werd de 'Koninklijke' Belgische vereniging voor plastische chirurgie. In december 2010 gaat Paul Wylock op 65-jarige leeftijd met pensioen, na een actieve carrière die volledig gewijd was aan reconstructieve plastische chirurgie, zijn levenslange passie.