Klein Vlaanderen - groot buitenland

Pleidooi voor een sterk Vlaams buitenlandbeleid vanuit de extreme afhankelijkheid van de Vlaamse welvaart van onze open economie.

Geen enkele regio beschikt over zoveel bevoegdheden om een eigen buitenlandbeleid te voeren als Vlaanderen. Wat in 1970 begon als een poging om de eigen identiteit en cultuur uit te dragen, groeide uit tot een systeem dat een dicht netwerk van diplomatieke vertegenwoordigers aanstuurt. De tijd van het vlaggenvertoon is voorbij. De Vlaamse diplomatie komt op voor concrete, strategische Vlaamse belangen, tegen de achtergrond van onze sterk op internationale handel gebaseerde regionale economie.

Ook de andere Belgische deelgebieden beschikken over de grondwettelijk vastgelegde mogelijkheid om zich internationaal te manifesteren. Door hun versnippering over gewestelijke en gemeenschapsbevoegdheden en hun veel minder sterke ‘natievorming’, los van de Belgische schaapskooi, putten Wallonië en de Franse Gemeenschap die mogelijkheden minder sterk uit.

Bedoeling was altijd om door samenvoeging van inspanningen tot een sterkere Belgische buitenlandpolitiek te komen. Echt vlot verloopt dat ‘samenwerkingsfederalisme’ rond en in het buitenland evenwel niet. Het federale ministerie beschouwt de Vlaamse collega’s vaak nog als hinderlijk en concurrerend. Dat hoeft niet zo te zijn. Een veel hechtere samenwerking, in wederzijds respect, is mogelijk. Welke vorm dit precies zal aannemen, is in belangrijke mate afhankelijk van de verdere staatkundige evolutie van België. 

Colloquium en boekvoorstelling in De Schelp van het Vlaams Parlement op 20 september 2024 vanaf 14.30. Aanmelding via uitgeverij Ertsberg.

‘Axel Buyse schrijft een essay en hij weet hoe dat moet. Met passie houdt hij een betoog voor een stevig eigen Vlaams buitenlandbeleid.’ — Geert Bourgeois,

Axel Buyse (1955) is historicus en was chef Buitenland voor De Standaard. In 2002 stapte hij over naar de Vlaamse diplomatie. Hij speelde onder meer een rol bij de totstandkoming van de Scheldeverdragen in 2005, bij de fusie van de haven van Gent met die van Zeeland, bij het afsluiten van akkoorden met het Nederlandse loodswezen. Voor zijn rol als Vlaamse diplomaat bij de EU werd hij in 2011 ‘Overheidsmanager van het Jaar’.